Aby wykonać dobrze dopasowane uzupełnienie, należy ocenić zęby sąsiadujące z miejscem wszczepienia implantu i określić, czy obszary styku wymagają modyfikacji. W niektórych przypadkach może być konieczny zabieg plastyki emalii, aby zapewnić szerokie, równoległe kontakty. Pozwala to na lepszy rozkład sił funkcjonalnych w miejscu wszczepienia implantu. Szerokie, równoległe styki są również niezbędne, aby zapewnić wolną drogę wprowadzenia uzupełnienia i zapobiec tworzeniu się czarnego trójkąta, ograniczając wbijanie pokarmu w przestrzenie międzyzębowe.

Aby ułatwić wizualizację ścieżki rysowania, można zeskanować sąsiednie zęby przy założonym korpusie skanu. Należy pamiętać, że nie należy używać funkcji „automatycznego uzupełniania”, ponieważ nie spowoduje to dokładnego odzwierciedlenia brakujących danych. Jeśli dane są rejestrowane niedokładnie, przed ponownym skanowaniem upewnij się, że obszar został dokładnie oczyszczony i osuszony. Po zeskanowaniu oceń obszary styków zarówno pod względem koloru, jak i modelu lub kamienia, upewniając się, że styki są całkowicie uchwycone, gładkie i pozbawione jakichkolwiek rozproszeń danych. Poświęć trochę czasu na przejrzenie skanów końcowych, aby upewnić się, że treść skanu i sąsiadujące kontakty zostały dokładnie uchwycone. W przypadku zauważenia jakichkolwiek zniekształceń ważne jest ponowne przeskanowanie tych segmentów przed wysłaniem pacjenta do domu.