A odontoloxía dixital depende de ficheiros de modelos 3D para deseñar e fabricar restauracións dentais como coroas, pontes, implantes ou aliñadores. Os tres formatos de ficheiro máis comúns utilizados son STL, PLY e OBJ. Cada formato ten os seus pros e contras para as aplicacións dentais. Nesta entrada do blog, imos afondar nas diferenzas entre os tres formatos de ficheiros máis populares en odontoloxía dixital.

 

1. STL (Linguaxe de teselado estándar)

STL é amplamente recoñecido como o formato estándar da industria para aplicacións de impresión 3D e CAD/CAM, incluída a odontoloxía dixital. Representa superficies 3D como unha colección de facetas triangulares, que definen a xeometría do obxecto.

Pros
Sinxeleza: os ficheiros STL conteñen só os datos da xeometría da superficie dun obxecto 3D, representado como unha malla triangular. Non hai cores, texturas ou outros datos adicionais. Esta sinxeleza fai que os ficheiros STL sexan fáciles de manexar e procesar.

Compatibilidade: STL é o formato máis aceptado no software e hardware de impresión 3D. Está case garantido que calquera impresora 3D ou software CAD poderá xestionar ficheiros STL.

Cons
Falta de información sobre cor: os ficheiros STL non inclúen cor, textura ou outros datos adicionais, o que limita o seu uso en aplicacións que requiren realismo visual ou información detallada, como a educación do paciente ou a mercadotecnia.
Limitación de metadatos: O ficheiro STL non pode almacenar metadatos, como a autoría, os dereitos de autor e a localización, que son esenciais para a publicación.

 

 

(Ficheiro STL exportado desdeLaunca DL-300Pescáner intraoral)

 

2. PLY (Formato de ficheiro de polígono)

O formato PLY, desenvolvido orixinalmente na Universidade de Stanford, ofrece máis versatilidade en comparación co STL. Pode almacenar non só xeometría, senón tamén atributos de datos adicionais como a cor, a textura e mesmo as propiedades do material. Isto fai que os ficheiros PLY sexan axeitados para aplicacións que requiren unha representación visual mellorada, como o deseño de sorrisos dixital ou as probas virtuais. Non obstante, paga a pena notar que os ficheiros PLY tenden a ser de maior tamaño, o que pode afectar ao almacenamento e á transferencia de datos.

Pros

Versatilidade:Os ficheiros PLY poden almacenar non só xeometría, senón tamén atributos de datos adicionais, como a cor, a textura e as propiedades do material, o que permite unha representación visual mellorada.
Datos detallados:Os ficheiros PLY poden capturar información complexa como a temperatura ou a presión, o que os fai útiles para análises e simulacións avanzadas.

 

Cons

Tamaño do ficheiro grande:Os ficheiros PLY tenden a ser de maior tamaño debido á inclusión de datos adicionais, o que pode afectar ao almacenamento e ralentizar os tempos de procesamento.

Compatibilidade: Os ficheiros PLY son menos compatibles coas impresoras 3D e o software CAD en comparación co STL. Isto pode requirir pasos adicionais de conversión antes do procesamento.

 

 (Ficheiro PLY exportado desdeLaunca DL-300P)

 

3. OBJ (Formato de ficheiro de obxecto)

OBJ é outro formato de ficheiro popular en odontoloxía dixital, coñecido polo seu uso xeneralizado en aplicacións de modelado e renderizado 3D. Os ficheiros OBJ poden almacenar datos de xeometría e textura, polo que son axeitados para aplicacións nas que o realismo visual é crucial. A súa compatibilidade con varias plataformas de software e a súa capacidade para manexar modelos complexos fan que OBJ sexa unha opción preferida para simulacións dentais avanzadas e planificación de tratamentos virtuais.

Pros
Información de textura e cor: Do mesmo xeito que PLY, os ficheiros OBJ poden almacenar información de textura e cor, proporcionando modelos máis detallados visualmente.
Compatibilidade: OBJ é amplamente compatible con software de modelado 3D. Non obstante, non todas as impresoras 3D admiten directamente ficheiros OBJ.

Cons
Tamaño de ficheiro grande: Os ficheiros OBJ, especialmente aqueles con mapas de textura, poden ser bastante grandes, o que pode ralentizar os tempos de procesamento.
Complexidade: Os ficheiros OBJ poden ser máis complexos de traballar en comparación con STL debido ás funcións adicionais de datos que admiten.

 

 (Ficheiro OBJ exportado desdeLaunca DL-300P)

A elección entre STL, PLY e OBJ depende do que necesites do teu modelo 3D. Se a sinxeleza e a ampla compatibilidade son fundamentais, STL podería ser a mellor opción. Se necesitas cores detalladas ou outros datos, considera PLY ou OBJ. Como sempre, é importante ter en conta as capacidades e limitacións do teu software e hardware específicos.

 

A elección do formato de ficheiro é só un paso no proceso de odontoloxía dixital. Non obstante, comprender estes formatos e as súas implicacións pode axudarche a tomar decisións máis informadas e, en última instancia, a ofrecer mellores resultados de tratamento e atención ao paciente.